piątek, 31 sierpnia 2012

Pojednanie i ugoda w sprawach z oskarżenia prywatnego


W sprawach z oskarżenia prywatnego, a do takich należą sprawy z art. 212 k.k., 216 i 217 k.k., po wniesieniu aktu oskarżenia przed rozprawą główną sąd ma obowiązek przeprowadzić posiedzenie pojednawcze. Posiedzenie pojednawcze rozpoczyna się wezwaniem, przez sędziego który prowadzi takie posiedzenie, stron do pojednania (art. 490 § 1 k.p.k).

Sędzia w protokole posiedzenia pojednawczego zaznacza w szczególności stanowisko stron wobec wezwania do pojednania oraz wyniki przeprowadzonego posiedzenia pojednawczego. Jeśli dojdzie do pojednania protokół podpisują także strony czyli oskarżony i oskarżyciel prywatny (art 490 § 2 k.p.k.).

W toku posiedzenia pojednawczego dopuszczalne jest pojednanie się obejmujące również inne sprawy z oskarżenia prywatnego, toczące się między tymi samymi stronami ( art. 493 k.p.k.).

Obok pojednania strony mogą zawrzeć ugodę, której przedmiotem mogą być również roszczenia pozostające w związku z oskarżeniem (art. 494 §1 k.p.k.). Ugoda taka może przybrać formę umowy w której oprócz przeproszenia oskarżyciela prywatnego, oskarżony zobowiązuje się do zapłaty określonej sumy na rzecz oskarżyciela prywatnego który odstępuje od oskarżenia. Zasadniczo sąd nie ingeruje w wysokość sumy do zapłaty której zobowiąże się w ugodzie oskarżony oraz w treść ugody. Jednkże należy pamiętać o orzecznictwie w tym zakresie przytoczonym w komentarzu "Kodeks Postępowania Karnego-Komentarz" J.Grajewski,L.K.Paprzycki,M.Płachta Zakamycze 2003 tom II str.199-200, gdzie stwierdza się, iż, "Pod rządami obowiązującej ustawy procesowej aktualne pozostaje stanowisko Sądu Najwyższego, w myśl którego zawarcie ugody przez strony w postępowaniu w sprawach z oskarżenia prywatnego (art. 442 & 1 d.k.p.k., obecnie art. 494) podlega kontroli sądu z punktu widzenia jej dopuszczalności na podstawie art. 184 zd. 2 k.p.c. (SN I KZP 5/98, OSNKW 1998, nr 5-6, poz. 25). Ani sąd cywilny, ani sąd karny nie może przyjąć i poprzeć swoim autorytetem ugody sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub też usprawiedliwionym interesem jednej ze stron (J. Klimowa, glosa do uchwały SN VI KZP 48/72, NP 1974, nr 4, s. 551). W uchwale I KZP 5/98 Sąd Najwyższy stwierdził, że kontroli dopuszczalności zawarcia ugody dokonuje przede wszystkim sąd pierwszej instancji, ale nie jest od niej zwolniony także sąd drugiej instancji, w wypadku gdy sprawa znajdzie się w jego kognicji."
Treść ugody należy również odnieść do art. 216 § 4 k.p.k. zgodnie z którym "W razie skazania za przestępstwo określone w § 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego." Chodzi w tym przypadku o to, że sąd po fiasku posiedzenia pojednawczego orzeka mając na względzie w/w art. 216 § 4 k.p.k. Sąd co prawda jest w swoim orzekaniu ograniczony określonymi zasadami wymierzania kar (np. bierze pod uwagę sytuację finansową oskarżonego itp.) to jednak tego typu ograniczenie nie istnieje w przypadku zawierania ugody podczas posiedzenia pojednawczego. Nadto przepis ten stanowi wskazówkę do czego może być zobowiązany oskarżony w ugodzie zawartej z askrżycielem prywatnym.

Należy również wspomnieć o tym, iż sąd może orzec w razie skazania nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego do 100 000 złotych. Przy kalkulowaniu kwoty jaką należy zaproponować w trakcie posiedzenia pojednawczego należy zważyć nie tylko na subiektywne odczucia pokrzywdzonego (oskarżyciela prywatnego) ale i wyczucie sytuacji i okoliczności powodujących na jaką sumę może przystać oskarżony. Najprawdopodobniej na wysoką kwotę oskarżony może się nie zgodzić.

Oskarżyciel przywatny formułując projekt ugody powinien również wnieść o zwrot kosztów procesu w związku z regulacją określoną w art. 632 § 1 k.p.k. zgodnie z którym jeżeli ustawa nie stnowi inaczej w razie umorzenia postępowania koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia prywatnego - oskarżyciel prywatny, a w razie pojednania się stron - oskarżyciel i oskarżony w zakresie ptrzez siebie poniesionym, jeżeli strony w zawartej ugodzie nie uregulowały tego inaczej. Nie zmienia to jednak faktu, iż zgodnie z art. 622 k.p.k. w postępowaniu z oskarżenia prywatnego w razie pojednania się stron przed wszczęciem przewodu sądowego - prezes sądu zarządza zwrot uiszczonych przez oskarżyciela prywatnego zryczałtowanych wydatków w całości a w połowie w razie pojednania się stron po rozpoczęciu przewodu sądowego.
Wobec powyższego ważną kwestią do rozwiązania w zawieranej ugodzie pozostawać będzie sprawa kosztów procesu.

www.radcaprawnytarapata-krakow.pl

wtorek, 24 lipca 2012

Prokuratura nie zawsze ustala dane osoby szkalującej w sieci. Inaczej potraktowała ministra a inaczej starostę

Rzeczpospolita z 24.07.2012 r. pisze o bardzo niejednolitej praktyce organów ścigania w tym w szczególności prokuratury w sytuacji gdy zachodzi konieczność ustalenia danych osoby popełniającej przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego. Nasza kancelaria w podobnych sytuacjach uzyskiwała dane sprawcy zniesławienia lub znieważenia niezbędne do skutecznego dochodzenia sprawiedliwości przez pokrzywdzonego przed sądem karnym lub cywilnym. Jednak jak pokazuje praktyka nie zawsze tak się dzieje.

W takiej sytuacji jak opisana w artykule Rzeczpospolitej aby pokrzywdzony mógł dochodzić sprawiedliwości powinien mieć możliwość ustalenia z pomocą Policji czy Prokuratury danych osobowych sprawcy nieznanych nieznanych mu. Niemniej prokuratorzy jak pisze Rzeczpospolita ustalili IP komputerów, z których obrażano na forach ministra. Ale sprawę starosty z Limanowej od razu skierowali do sądu bez ustalenia IP osoby która go notorycznie szkalowała.

Na lokalnym forum internetowym Limanowej regularnie ukazywały się wpisy szkalujące miejscowego starostę Jana Puchałę. Złożył on zawiadomienie do prokuratury w sprawie pomawiania go jako funkcjonariusza publicznego.

Śledczy z Limanowej od razu skierowali sprawę do sądu.

– To sprawa z oskarżenia prywatnego – tłumaczy Janina Tomasik, szefowa limanowskiej prokuratury.

Sąd kazał staroście, by sam ustalił dane IP i nazwiska osób, które go szkalują w sieci. A takich danych operatorzy podać mu nie chcą a powinna to zrobić prokuratura lub Policja.

Starosta i jego pełnomocnik mec. Monika Brzozowska nie zgadzają się z prokuraturą. Skierowali oni w tym zakresie pismo do prokuratora generalnego.
Powołała się ona na przypadek Stołecznej Prokuratury Okręgowej która podobną sprawę umorzyła, ale wcześniej ustaliła dane IP komputerów osób, które obrażały ministra Sikorskiego.

Więcej w artykule Rzeczpospolitej http://prawo.rp.pl/artykul/757713,917935-Naruszenie-dobr-w-Internecie--kto-ma-ustalic-IP-komputera.html


oraz w naszej kancelarii

http://www.radcaprawnytarapata-krakow.pl

środa, 11 lipca 2012

Jak ustalić nieznanego sprawcę zniesławienia (w tym zniesławienia w internecie) oraz zniewagi - wzór skargi

Czasem w życiu codziennym spotykamy się z sytuacjami gdy my lub ktoś inny (wtedy jako świadkowie takiego zdarzenia) zostajemy zniesławieni w środkach komunikacji społecznej a szczególnie w internecie. Podobnie ze znieważeniem w miejscu publicznym gdzie obca osoba dopuszcza się czynu z art 216 k.k. Sprawca jest anonimowy tylko pozornie. Poniższy wzór stanowi przykład jak skutecznie postarać się o personalia sprawcy w/w czynów by móc skuteczenie w sądzie domagać się ukarania go.

WZÓR


Kraków, dnia 23.04.2010 r.

Pokrzywdzony
Jan Nowak
ul. Długa 12
00-950 Warszawa
reprezentowany przez radcę prawnego Mariana Tarapatę
Marian Tarapata Kancelaria Radcy Prawnego
ul. Rondo Mogilskie 1, lokal 218
31 - 516 Kraków

Komenda Miejska Policji w Krakowie
ul. Henryka Siemiradzkiego 24
31-137 Kraków

Skarga
w sprawie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego z wnioskiem o zabezpieczenie dowodów


W związku z faktem, iż okres przchowywania zapisów o których mowa w pkt. 4 od dnia zarejestrowania ich (dnia zdarzenia które nasąpiło 23.10.2010 r.) wynosi 30 dni, wnoszę o potraktowanie sprawy w tym zakresie jako bardzo pilnej!



Działając na podstawie udzielonego pełnomocnictwa w związku z popełnieniem na szkodę mojego klienta przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego i zamiarem wniesienia prywatnego aktu oskarżenia oraz pozwu o ochronę dóbr osobistych, na podstawie art. 488 § 1 k.p.k., uprzejmie proszę o zabezpieczenie dowodów w sprawie o czyn z art. 216 § 1 k.k., a mianowicie

1. ustalenie danych osobowych oraz adresu zamieszkania osoby która kierowała pojazdem o nr. rej. KR ))))) w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej, która to osoba jest sprawcą przestępstwa popełnionego na szkodę mojego klienta

2.ustalenie danych osobowych oraz adresu właściciela srebrnego pojazdu Mercedes typu o nr. rej. KR )))))), którym kierował w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej sprawca przestępstwa popelnionego na szkodę mojego klienta

3.ustalenie danych osobowych oraz adresu pracownika ochrony w budynku Kexal zlokalizowanego przy Al. Bronowickiej, adres 00-000 Kraków, będącego świadkiem zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej, którego przedmiotem było popełnienie przestępstwa na szkodę mojego klienta.

4.zabezpieczenie zapisów wideo monitoringu znajdujących się w posiadaniu zarządcy budynku Kexal S.A. lub firmy Kexal S.A. rejestrujących przebieg zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej, którego przedmiotem było popełnienie przestępstwa na szkodę mojego klienta. W związku z faktem, iż okres przchowywania zapisów od dnia zarejestrowania ich (dnia zdarzenia które nasąpiło 23.10.2010 r.) wynosi 30 dni, wnoszę o podjęcie natychmiastowych działań w tym zakresie.

UZASADNIENIE


W dniu 23.10.2010 r. około godziny 17-tej na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie nieznany z imienia i nazwiska oraz adresu zamieszkania sprawca dopuścił się względem mojego klienta Jana Nowaka przestępstwa zniewagi poprzez ciągłe, głośne i wielokrotne wykrzykiwanie pod jego adresem obraźliwych i wulgarnych słów "ty skuriwlu", "ty skurwielu ja ci pokażę, "no i co? no i co?" oraz innych obraźliwych epitetów pod adresem mojego klenta, których nie zdołał zapamiętać z powodu doznanego szoku, w tym mocne uderzanie rękami w pojazd mojego klienta, przez pokazanie obraźliwego gestu pod jego adresem w postaci wysunięcia języka i dotykania się ręką w okolicach krocza.
Dowody
1.Płyta DVD z zapisem zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej - ujęcia z dwóch kamer.
2.Opis zdarzenia z dnia 23.10.2010 r. na parkingu w pobliżu budynku Kexal w Krakowie
3.Oświadczenie Jana Nowaka dotyczące zachowania się kierowcy pojazdu nr. rej. KR )))))) w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal przy Alei Bronowickiej.


Wszystkie opisane wyżej zachowania sprawcy znieważają Jana Nowaka, dotkliwie naruszają jego cześć, godność. Spowodowały one, że czuje się on pokrzywdzony, wystraszony i silnie przeżywa w/w zdarzenie w sensie odczuć negatywnych i nieprzyjemnych co w sposób zrozumiały wpływa niekorzystnie na jego samopoczucie i ogólną kondycję.
Sprawca tych zdarzeń działał z pełną premedytacją i pewien bezkarności w przekonaniu, że nie są znane jego dane osobowe oraz adres zamieszkania.
Dowody
1.Płyta DVD z zapisem zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej - ujęcia z dwóch kamer.
2.Opis zdarzenia z dnia 23.10.2010 r. na parkingu w pobliżu budynku Kexal w Krakowie.

Z uwagi na fakt, iż dane osobowe sprawcy i jego adres nie znajdują się w posiadaniu pokrzywdzonego i pozbawiony jest on możliwości pozyskania ich, konieczne jest wystąpienie z niniejszym wnioskiem.
W tym celu tuż po przedmiotowym zdarzeniu Jan Nowak starała się zapamiętać numery rejestracyjne pojazdu (srebrny Mercedes) którym poruszal się sprawca - nr rej. pojazdu to KR )))))). Zostały one przez niego zapisane natychmiast po zatrzymaniu się w innej części parkingu i wówczas, upewniwszy się, żę sprawca odjechal i nic mu nie grozi, poinformował telefonicznie o zdarzeniu Policję a poźniej po namowie ze strony pracownika ochrony pojechał zgłosić zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na Komisariat Policji. Sprawa została zarejestrowana pod nr. ))))))))))))). Podczas pobytu na komisariacie przyjmujący policjant powiedział, że powinien zgłosić się z tą sprawą do sądu. Pokrzywdzony nie miał jednak możliwości w wyniku tego postępowania uzyskania danych osobowych i adresu właściciela pojazdu.
Dowody
1.Opis zdarzenia z dnia 23.10.2010 r. na parkingu w pobliżu budynku Kexal w Krakowie.
2.akta sprawy o nr. )))))))))))))))) Komisariat Policji ul.)))))

Po telefonicznej rozmowie i rozłączeniu się z Komendą Policji, pokrzywdzony zauważył sprawcę zdarzenia kierującego pojazdem w momencie gdy wyjeżdżał z parkingu na którym miało miejsce zdarzenie. Ponieważ stał on w kolejce na czerwonym świetle, zdążył zrobić dwa zdjęcia jego samochodu telefonem komórkowym. Na jednym ze zdjęć wyraźnie widoczne są numery rejestracyjne pojazdu którym poruszał się tuż po zdarzeniu sprawca.
Dowód
Płyta DVD z nagranymi dwoma zdjęciami

Świadkiem przedmiotowego zdarzenia był pracownik firmy ochroniarskiej w budynku Kexal, który zasugerował zgłoszenie zdarzenia na Policję. Pokrzywdzony poprosił o kontakt do osoby która mogłaby udostępnić zapis z monitoringu w czasie zdarzenia. Pracownik ochrony udostępnił numer do pana Jergasińskiego - nadzorcy budynku Kexal znajdującego się przy al. Bronowickeij. Pan Jergasiński zgodził się sprawdzić i jeśli to możliwe zgrać na płytę zdarzenie. Przy odbiorze płyty, z nagraniem zdarzenia z dwóch kamer, pokrzywdzony spotkał pracownika ochrony (który był świadkiem zdarzenia w dniu 23.10.2010 r.), na służbie. Pracownik ten jak oświadczył, słyszał krzyki i że kierowca srebrnego Mrcedesa zachowywał się „ bardzo niekonwencjonalnie i stanowczo acz obraźliwie w stosunku do pokrzywdzonego”. Ów pracownik ochrony jest widoczny na zapisie z monitoringu. Z zapisu tego wynika, że jest on świadkiem całego przebiegu zdarzenia od momentu usłyszenia krzyków ze strony sprawcy pod adresem mojego klienta, gdy odwraca się i obserwuje sposób zachowania się sprawcy.
Dowody
1.Opis zdarzenia z dnia 23.10.2010 r. na parkingu w pobliżu budynku Kexal w Krakowie.
2.Płyta DVD z zapisem zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej - ujęcia z dwóch kamer.

Wobec powyższego wniosek o ustalenie danych osobowych oraz adresu pracownika ochrony w budynku Kexal zlokalizowanego przy al. Bronowickiej, będącego świadkiem zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej, jest niezbędne i konieczne w celu skutecznego wniesienia prywatnego aktu oskarżenia oraz pozwu o ochronę dóbr osobistych. Przeprowadzenie dowodu z zeznań tego świadka, pracownika ochrony w budynku Kexal, ma kluczowe znaczenie dla udowodnienia faktu przestępstwa oraz dla roszczeń cywilnoprawnych.

Również zabezpieczenie zapisów wideo monitoringu znajdujących się w posiadaniu zarządcy budynku Kexal S.A. lub firmy kexal S.A. rejestrujących przebieg zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej jest konieczne w celu udowodnienia faktu popełnienia przestępstwa na szkodę mojego klienta i skutecznego dochodzenia roszczeń cywilnoprawnych ze względu na fakt, iż mimo istnienia kopii tego zapisu na płycie DVD, znajdującej się w posiadaniu mojego klienta i załączonej do niniejszego pisma, powinien być zabezpieczenony również nośnik oryginalnego zapisu, zwłaszcza, że mogą istnieć również inne zapisy kamer nieznane mojemu klientowi a ważne z punku widzenia skutecznego dochodzenia praw. Dlatego dla potrzeb niniejszego postępowania istnieje konieczność bezzwlocznego zabezpieczenia tego dowodu, w rozumieniu przepisu art. 488 § 1 k.p.k. W związku z faktem, iż okres przchowywania zapisów od dnia zarejestrowania (dnia zdarzenia które nastąpiło 23.10.2010 r.) ich wynosi 30 dni, wnoszę o podjęcie natychmiastowych działań w tym zakresie.

Wobec powyższego uprzejmie proszę o zabezpieczenie wskazanych dowodów, o ustalenie danych osobowych i adresu zamieszkania sprawcy/ew. właściciela pojazdu którym kierował sprawca oraz o ustalenie danych osobowych i adresu zamieszkania świadka, a następnie o przekazanie skargi do właściwego sądu.


Za pokrzywdzonego - pełnomocnik

radca prawny




Załączniki
1. Pełnomocnictwo (uwierzytelniona kserokopia)
2. Płyta DVD z zapisem zdarzenia w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal w Krakowie przy Alei Bronowickiej - ujęcia z dwóch kamer, oraz z nagranymi dwoma zdjęciami srebrnego Mercedesa o nr. rej. KR )))))))
3. Opis zdarzenia z dnia 23.10.2010 r. na parkingu w pobliżu budynku Kexal w Krakowie
4. Oświadczenie Jana Nowaka dotyczące zachowania się kierowcy pojazdu nr. rej. )))))) w dniu 23.10.2010 r. na parkingu przy budynku Kexal przy Alei Bronowickiej.


Powyższy wzór skargi powinien być podstawą rozpoczęcia działań zmierzających do namierzenia sprawcy.

czwartek, 14 czerwca 2012

Zarobki Polaków w Anglii (Wielkiej Brytanii), Australii, Argentynie, Francji, Niemczech, Włoszech i innych krajach a nieograniczony obowiązek podatkowy

Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 marca 2012 r. (sygn. akt. I SA/Ol 47/12) jeżeli centrum interesów życiowych podatnika jest poza Polską, to tam są również opodatkowane jego przychody z pracy świadczonej w tym drugim państwie. Kwestia sporna polegała na tym, że nie było podatnikowi w pełni wiadome czy po wyjeździe do Argentyny podatnik będzie podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, czy będzie musiał płacić w Polsce podatki od przychodów (dochodów) osiągniętych na terenie Polski. WSA ustalił, iż w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o PIT (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł tych przychodów (dochodów) Kwestią najistotniejszą jest więc miejsce zamieszkania podatnika. Jeśli podatnik mieszka w Polsce to zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT musi on być osobą fizyczną, musi posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych i gospodarczych (tzw. ośrodek interesów życiowych)lub musi przebywać w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Dwie ostatnie przesłanki muszą być spełnione łącznie lub każda z nich osobno aby uznać, iż podatnik ma miejsce zamieszkania w Polsce. Miejsce zamieszkania osoby fizycznej jest zdefiniowane w kodeksie cywilnym (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) gdzie w myśl art. 25 miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość w której ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Po wyjeździe do Argentyny podatnik tam będzie więc zgodnie ze stanowiskiem WSA miał centrum interesów gospodarczych gdyż pobyt w Argentynie będzie związany z wyjazdem w celu podjęcia zatrudnienia tamże. Istotne jest również, że w Argentynie podatnik będzie otrzymywał wynagrodzenie za pracę i będzie to główne i jedyne źródło jego przychodów. Tam więc będzie opodatkowany jego przychód a w Polsce będzie podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Nie będzie więc podatnik objęty nieograniczonym obowiązkiem podatkowym zgodnie z którym w myśl cytowanego już art. 3 ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich przchodów (dochodów) bez względu na miejsce położenia swoich dochodów (przychodów). To orzeczenie jest istotne w przypadku gdy podejmujemy zatrudnienie w kraju z którym Polska nie podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - przeniesienie się do takiego kraju i otrzymywanie tam wynagrodzenia za pracę jako jedynego i głównego źródła przychodów oznacza, iż nie można się zasłaniać faktem zamieszkiwania swoich rodziców w Polsce jak miało to miejsce w przypadku podatnika wobec ktorego WSA w Olsztynie wydał przywołany na wstępie wyrok.http://www.radcaprawnytarapata-krakow.pl

czwartek, 24 maja 2012

Działalność i siedziba kancelarii, tematyka bloga

Kancelaria radcy prawnego Mariana Tarapaty działa na terenie całej Polski ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa i Małopolski oraz świadczy usługi prawne na rzecz podmiotów zagranicznych. Lokal Kancelarii znajduje się w Krakowie w ścisłym centrum miasta obok Ronda Mogilskiego, tuż obok Opery Krakowskiej, Hotelu Chopin oraz siedzib sądów rejonowych, Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie.  Biurowiec gdzie mieści się Kancelaria zlokalizowany jest pod adresem ul. Rondo Mogilskie 1. Wejście do kancelarii usytuowane jest od strony ul. Lubicz tuż przy skrzyżowaniu z Rondem Mogilskim. Siedziba Kancelarii znajduje się na drugim piętrze biurowca w lokalu 218. Lokal 218 umiejscowiony jest w głównym holu przy windach.
Na niniejszym blogu chcemy prezentować przede wszystkim zagadnienia związane z często pojawiającą się w pracy naszej kancelarii problematyką z różnych dziedzin prawa w tym w szczegolności prawa gospodarczego i handlowego, umów w obrocie gospodarczym, prawa pracy, odszkodowań oraz dziedzin prawa związanych z obsługą podmiotów indywidualnych czyli osób fizycznych jak np. prawa spadkowego, prawa rodzinnego w tym problematyki rozwodów, zagadanień prawnych związanych z podziałami majątków oraz innych ciekawych często pojawiających się w działalności naszej kancelarii zagadnień http://www.radcaprawnytarapata-krakow.pl